Για ενήλικες
Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την αλλαγή;
Αυγ
Γιατί να χρειάζεται να πονάω τόσο;
– Πονάω πολύ…
– Το βλέπω… σε νιώθω…
– Όχι δεν με νιώθεις… Οι πληγές στο σώμα και την ψυχή μου είναι πλέον αφόρητες…
– Στα αλήθεια σε νιώθω… Έχω βιώσει και εγώ παρόμοιο πόνο…
– Δεν σε πιστεύω… Φαίνεσαι μια χαρά…
– Φαίνομαι μία χαρά τώρα, ναι… αλλά πριν πονούσα και εγώ πολύ…
– Εγώ όμως, πονάω ακόμη…
Έχω αρχίσει να διαλύομαι σιγά… σιγά …
Νιώθω πως σπάω σε κομμάτια και ένα- ένα τα χάνω… Νιώθω πως χάνω εμένα…
– Τότε να ΣΟΥ επιτρέψεις για λίγο να μείνεις με τα κομμάτια σου σπασμένα. Να σου επιτρέψεις για λίγο να ΣΕ χάσεις, ώστε να μπορέσεις μετά να ΣΕ βρεις ξανά…
– Μα δεν καταλαβαίνεις;;; Χάνω τον εαυτό μου!!!
– Πονάω πολύ σου λέω!!!
– Φυσικά και σε καταλαβαίνω.. . Απλώς αυτή τη στιγμή, δυσκολεύεσαι να το δεις, επειδή βρίσκεσαι μέσα στον πόνο… Δυσκολεύεσαι να δεις πως όλο αυτό που βιώνεις τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι ο δρόμος της γνωριμίας με τον εαυτό σου και αυτή η γνωριμία θα σου δώσει την ευκαιρία να βιώσεις την αίσθηση της πραγματικής αγάπης…
Αυτός ο πόνος είναι η συλλογή της εμπειρίας σου…
Είναι η γνώση και η εξέλιξη σου.
Γι’ αυτή τη γνώση χρειάζεται να πονάω τόσο;;;
Πονάω πολύ!!
Οι άνθρωποι με πονούν…
Γιατί πρέπει να με πονάνε τόσο;
– Δεν σε πονούν οι άνθρωποι… Εσύ πονάς τον εαυτό σου!
Εσύ έπλασες μια ιδεατή εικόνα και απαίτησες από τον άλλον να την κάνει πραγματικότητα.
Εσύ ζητάς από τους άλλους να σε φροντίσουν ενώ ο ίδιος δεν σε φροντίζεις καθόλου.
Εσύ ζητάς από τον άλλον να σε αγαπήσει, χωρίς ο ίδιος να σ’ αγαπάς στάλα.
– Και είναι τόσο κακό να έχω ανάγκη από αγάπη και νιάσιμο;
Είναι τόσο κακό να θέλω να με αγαπούν, να με “βλέπουν”;
– Όχι, το μόνο κακό είναι να μην βλέπεις Εσύ… Εσένα.
Να μην σε αγαπάς και να μην σε φροντίζεις ο ίδιος…
Το μόνο κακό είναι να περιμένεις από τους άλλους να σου δώσουν ότι δεν έδωσες ποτέ εσύ στον εαυτό σου…
Το μόνο κακό είναι πως ενώ είσαι ένα διαμάντι, πουλάς τον εαυτό σου στο παζάρι του Μοναστηρακίου??, σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν από διαμάντια και σίγουρα δεν ξέρουν και να τα εκτιμούν ανάλογα…
Για αυτό πονάς και για αυτό χρειάζεται να δεις ΕΣΕΝΑ πρώτα…
Να ΣΕ γνωρίσεις και να ΣΕ εκτιμήσεις…
Έπειτα θα μάθεις να ξεχωρίζεις, ποιοι είναι πραγματικά οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής σου.
Ποιοι σε αγαπούν αληθινά, γι΄αυτό που είσαι πραγματικά.
Ποιοι αναγνωρίζουν την αξία σου.
Ποιοι σε κρατούν πίσω.
Και ποιοι κλέβουν τα κομμάτια σου με αποτέλεσμα να σε διαλύουν λίγο λίγο.
– Ναι, έτσι γίνεται!!! Έτσι ακριβώς… Νιώθω να κλέβουν ένα ένα τα κομμάτια μου και εγώ να καταρρέω..
– Ηρέμησε!!! ΕΚΕΙΝΟΣ που ξέρει, δεν μας δίνει τίποτα που δεν μπορούμε να αντέξουμε και τίποτα που δεν έχει να κάνει με την εξέλιξη μας ως φωτεινά όντα της Αγάπης και της Ζωής!
Χαλάρωσε λοιπόν… Η Ζωή σου μόλις ξεκινά!
Πάρε τα κομμάτια σου πίσω, ένα ένα… και χτίσε ξανά τον εαυτό σου απ’ την αρχή!
Και αν στην πορεία συνειδητοποιήσεις πως μερικά από αυτά δεν τα χρειάζεσαι, άφησέ τα να πέσουν κάτω, επέτρεψε τους να αποχωρήσουν, γιατί στη θέση τους χρειάζεται να βάλεις καινούργια.
Και που’ σαι… Αν δεις κάποιον λίγο στραπατσαρισμένο και πονεμένο και η ψυχή σου ταράζεται στην θέα του….. μην τον πετάξεις, άγγιξε τον με προσοχή και συμπόνια και τοποθέτησε τον ξανά στη θέση του.
Εκεί… Για να σου θυμίζει ποια πράγματα και καταστάσεις δεν χρειάζεσαι πλέον στη ζωή σου.
Σε ποιους ανθρώπους χρειάζεται να βάλεις ένα τεράστιο Χ .
Για να σου θυμίζει όσα πέρασες με όσα πολέμησες και πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις…
Θα είμαι εδώ να σε κοιτάζω…♥️
Ανδριάννα
–
Έλα μαζί μας σε ένα μοναδικό ταξίδι συνάντησης με Εσένα!
Βιωματικό Εργαστήρι Αυτογνωσίας ‘’Όταν Συνάντησα Εμένα!’’